Betonarme, insanlığın taşı yapı malzemesi olarak kullanmaya başlamasıyla birlikte ortaya çıkan sorunlardan dolayı geliştirilen bir teknolojidir. Betonun darbeye karşı dayanıksız olması ve ağırlık çekme gücünün düşük olması sebebiyle, çelik çubuklar eklenerek güçlendirilmiştir. Bu sayede, çelik ve betonun aderans özelliği sayesinde daha esnek ve basınca karşı koyabilen bir materyal elde edilmiştir. Günümüzde inşaat sektöründe betonarme malzemesi büyük çoğunlukla kullanılmaktadır. Betonarme bir inşaatın iskeleti, yapının temel taşıyıcı unsurudur. Yapının ağırlığının sebep olduğu çekme kuvveti, çelik çubuklar tarafından karşılanır. Depreme dayanıklı yapı tasarımında nitelikli malzeme, doğru uygulama ve bakım, çelik çubukların doğru şekilde kenetlenmesi, ölçü ve sayı olarak projeye uygunluk önemlidir. Bunların yanı sıra zemin etüdü ve proje prosedürlerine uygunluk da depreme dayanıklılık noktasında önemli unsurlardır.

Bir yapıda betonarme olarak tasarlanacak bölgenin zemin etüdü ve depremsellik durumu, taşıyıcı sistemin belirlenmesi açısından büyük önem taşır. Uygun bir taşıyıcı sistemin belirlenmesi, felaket ve festival arasındaki fark kadar önemlidir. Deprem sırasında uygun taşıyıcı sistemli bina, uyumsuz taşıyıcı sistemli binadan daha olumlu sonuçlar verebilir. Taşıyıcı sistem belirlerken yapının deprem sırasında salınım yaparak enerjinin bir kısmını hareket enerjisine dönüştürmesi için yeterli rijitliğe sahip olması, deprem tesirlerine uygun olarak boyutlandırılmış taşıyıcı elemanlarla dayanıklı olması ve aynı zamanda yapıya belli bir oranda deformasyon yapabilme yeteneği kazandırılarak ani göçmelerin önüne geçilmesi gerekmektedir. Bu kriterler, doğru taşıyıcı sistemin belirlenmesi ve yapı malzemelerinin doğru kullanımı ile birlikte yapıların depreme karşı daha güvenli hale getirilmesine yardımcı olmaktadır.